Son xa 15 o número de persoas falecidas nas
praias de Galicia este verán. Se ben a prensa fala de afogados, ben é certo que
non todas estas mortes tiveron como causa principal o afogamento, senon que en
moitos casos tratáronse de afogamentos precedidos de infartos, golpes de calor,
etc. Nembargantes esta alarma lévanos a pensar na seguridade nas nosas praias e
principalmente, como sempre que hai accidentes nos espacios acuáticos naturais,
na figura do socorrista e da súa labor para previr na medida do posible este
tipo de accidentes.
Cada temporada de verán ocorre o mesmo na
maior parte dos concellos galegos: terán tódalas praias socorristas?, cantos
socorristas se contratarán?contratará o concello, unha empresa ou será
voluntariado?, cal será o seu salario ou horario?, qué condicións laborais
terán?...e un larga lista de preguntas derivadas dos vacíos legais que
acompañan a esta profesión e coa que se enfrontan a redor de 700 persoas cada
verán en Galicia.
A día de hoxe non existe aínda lexislación
algunha que regule esta figura profesional nen un convenio marco que estableza
e garanta unhas condicións laborais dignas e iguais para toda Galicia. Isto fai
que a situación destes profesionais atópese envolta dunha gran inseguridade e
precariedade laboral, xa de por sí inestable pola seu carácter temporal.
Debido a este vacío lexislativo, as persoas que
aspiran a un posto de socorrista en praias atópanse cada verán con diferentes
tipos de selección, contratación e condicións laborais en función do concello
ou empresa contratadora de que se trate. Deste xeito, non cobra o mesmo nin teñen as mesmas condicións
laborais un socorrista de Bergondo, un de Miño, un de Pontedeume ou un de
Ferrol, tendo o traballador/a que aceptar sen máis a cantidade que se lle paga
e as condicións que se lle ofertan dependendo de onde se presente.
Un dos exemplos máis claros da vulnerabilidade
na que se atopa esta profesión puidémolo constatar este ano no concello de
Ferrol. Neste concello o servicio de socorrismo está xestionado pola empresa
concesionaria Tragsatec, filial de Tragsa, a cal pretendía rebaixar o salario
dos socorristas cerca de 200€ e aumentar un día de traballo á semana. Ante isto
o colectivo de socorristas seleccionados plantáronse de xeito que se negaron
empezar a traballar ata que recuperaran as condicións do ano pasado. Finalmente
conseguiron recuperar o salario exisido, pouco máis de 900€, mais pudo non ser
así.
Cómpre dicir que curiosamente a mesma figura
profesional que traballa en instalacións deportivas como poden ser as piscinas
climatizadas acóllese ó Convenio de instalacións deportivas que, aínda sen
chegar a ser o proprio da profesión, polo menos regula a súa actividade.
Doutra parte estase constatando neste sector o
mesmo que en outros servicios públicos nos que se está a dar unha marcada
tendencia ó recorte de persoal e material coas súas derivadas consecuencias e
perxuízos para a cidadanía.
Son moitas as praias concorridas en Galicia que
non contan cun servicio de socorrismo ou no que éste empeza a funcionar tarde
(nos casos máis extremos teñen empezado
a mediados de xullo) debido a falta de presuposto ou a dependencia da
chegada de subvencións que o sustenten económicamente e permitan a posta en
marcha do servicio. Coma sempre, é cando algo ocorre cando se fala do que se
tiña que ter feito ou do mal xestionadas que están as cousas. Logo veñen as mortes, os accidentes e os arranxos fora de tempo, nun sector onde de nada serve o de "máis vale tarde que nunca".
Socorristas afiliados á C.N.T. (agosto 2013)
No hay comentarios:
Publicar un comentario